Wednesday 3 August 2016

Juli 2016 Wrap up

Bij deze mijn (beetje late) Juli wrap up. Ik moet zeggen dat ik deze maand erg trots ben op mezelf. Ik heb namelijk maar liefst 6 boeken gelezen, die ik hier onder ook uitgebreid zal toelichten.

Het eerste boek dat ik deze maand las was: Paper towns door John Green.
Voor dit boek heb ik een volledige review geschreven. Die vind je hier. Maar even in het kort:
Paper towns in een geweldig verhaal over vriendschap en moed. Vriendschap die jaren onder de oppervlakte blijft sluimeren en de moed om dingen te doen waarvan je dacht dat je ze nooit zou doen. Het gaat over zoeken en vinden en misschien ook wel over wel of net niet gevonden willen worden.

The midwife’s apprentice of Zwerfkat door Karen Cushman stond daarna in de rij. In tgenstelling tot Paper towns is dit een heel snel, erop en erover soort verhaal. Het boek telt amper 100 pagina’s en is dus onmiddellijk uit. Er zit ook geen gigantisch plot of verhaallijn in. Eigenlijk is dit gewoon een leuk, klein, vrolijk boekje dat je in een uurtje uithebt. Iets om leker door te vliegen terwijl je nadenkt over je volgende boek.
Dit wil niet zeggen dat dit boek geen eigen waarde heeft. Het verhaal dat hierin verteld word is kort door de bocht en simplistisch. Het geeft de lezer een sprookjesgevoel. Waarmee ik wil zeggen: het is snel en simpel te volgen met een belangrijke levensles op het eind.

Velvolgens las ik Saturday’s child door Ruth Hamilton. De nederlandse titel van dit boek is Mijn naam is Hannah. Dit boek ben ik eens per ongeluk tegengekomen in de boekenwinkel. Op zich sprak het mij niet echt aan, noch was ik ernaar opzoek, tot ik de achterkant las en ik wist dat ik het gewoon moest hebben. Eigenlijk is dit ook een beetje wat er in het boek gebeurd met het hoofdpersonage. Alleen vind zij geen boek. Ze vind een kind, Hannah.
Dit boek is zo prachtig en oprecht dat het bijna pijn doet. Het gaat over liefde en familie en proberen goed te doen terwijl dat eigenlijk niet kan. Het is een boek dat zich in je hart nestelt, je blij en tevreden maakt, om vervolgens alles wat je hebt mee naar buiten te sleuren en daar sta je dan, naar de gruzelementen van je hart te staren.

Na Mijn naam is Hannah had ik even iets luchtigs nodig en toen viel mijn ook op De kleine prins door Antoine de Saint-Exupéry. Dit kleine boekje is prachtig in zijn eenvoud. Ik neem aan dat ik hier een hele uiteenzetting zou kunnen neerpennen over de symboliek en metaforen in dit verhaal. Over hoe de kleine prins symbool staat voor het innerlijke kind in ons allemaal en hoe de schrijver door zijn verhalen zijn eigen visie op de eigenaardigheden van de mensheid weergeeft.
Maar laat ons er nu gewoon even vanuit gaan dat de schrijver echt een kleine jongen tegenkwam in de Sahara en dat die jongen echt van een astroïde in de ruimte komt, zou dat geen mooie gedachte zijn?

Na de kleine prins begon ik aan The strange cas of dr Jekyll and mr Hyde door Robert Louis Stevenson. Bijna iedereen kent de basis van “dr. Jekyll and mr. Hyde” wel, Mr hyde die de slechte kant van dr jekyll wergeeft en die hoe langer hoe moeilijker uit te roeien blijkt. Maar persoonlijk had ik dit boek nog nooit gelezen, ook heb ik nooit een verfilming gezien. Ik had dus geen idee hoe het in elkaar zat voordat ik begon te lezen. Ik wist enkel dat Mr hyde en dr Jekyll een en dezelde persoon waren.
Het was mysterieus geschreven waardoor je toch steeds wil weten waar dit nu eigenlijk allemaal op staat, ook al weet je het eigenlijk al.


Het laatste boek dat ik deze maand las was The ocean at the end of the lane door Neil Gaiman. Ik kan eerlijk zeggen dat Gaiman tot een van mijn favoriete schrijvers behoort. Elke keer als ik een boek dat hij geschreven heeft tegenkom, moet ik het hebben. Zijn schrijfstijl is echt geweldig. Ik begon dus aan De oceaan aan het eind van het pad, zoals het boek in het Nederlands heet, met zeer grote verwachtingen en ik werd niet teleurgesteld. De oceaan aan het eind van de pad is een prachtig, gek, raar boek over een man die terugkeert naar zijn geboortedorp en daar terugdenkt aan zijn jeugdvriendin Lettie en de avonturen die ze samen beleefden.                                                                         

No comments:

Post a Comment